Vlooien
Helaas hebben onze huisdieren nogal eens (last van) vlooien. Vlooien zijn weinig specifiek in de diersoort die ze infesteren. Vaak zien we kattevlooien bij de hond en ook omgekeerd. Bij de bestrijding van vlooien is het belangrijk te beseffen dat een groot deel van het probleem zich in de omgeving van het huisdier bevindt: de larven en eitjes van vlooien in de mand, tussen kieren en in vloerbedekking. Bij een fikse vlooienbesmetting kan het daardoor wel eens lijken of geen enkele middel meer werkt, steeds keert de besmetting terug. In zulke gevallen is het belangrijk ook de omgeving te behandelen.

Over 1 (op het dier):
Een scala van middelen is hiervoor op de markt. Met enige regelmaat komen er nieuwe bij en verdwijnen er middelen. Vaak heeft dit te maken met het ontstaan van resistentie: de vlo gaat niet meer dood van het betreffende middel. De apotheek van dierenkliniek Weert heeft steeds een up to date assortiment op voorraad, vraag uw dierenarts om advies.
Belangrijk: bij dieren met een vlooien-allergie (een echte overgevoeligheid van het dier voor een vlooienbeet) verdient een uitwendige vlooienbestrijding de voorkeur omdat de vlo hierdoor al gedood wordt vóór deze de kans krijgt het dier te prikken.

Over 2 (omgeving dier):
Voor de bestrijding van eitjes en larven in de omgeving (in huis dus) worden andere sprays gebruikt dan op het dier. Vraag uw dierenarts om advies.

Over 3 (voortplanting):
Voor het doorbreken van de voortplantingscyclus van de vlo zijn meerdere middelen op de markt, zowel in pastavorm (pipetvorm) als in tabletvorm. Voor sommige diersoorten is een injectievorm beschikbaar, vraag uw dierenarts om advies.

Mijten
Mijten zijn de veroorzakers van schurft. Er bestaan zowel gravende- als niet gravende mijten. Gravende mijten bevinden zich zoals de naam al suggereert in de huid; de niet-gravende daarentegen in de vacht. Het verschil is belangrijk voor de behandeling: gravende mijten kunnen veelal behandeld worden met injecteerbare medicijnen terwijl vachtmijten juist met uitwendige behandeling moeten worden bestreden.
Een aparte plaats wordt ingenomen door de Demodex mijt, de veroorzaker van zgn. "puppy-schurft". Alhoewel de infectie er in het begin vrij onschuldig uitziet (n.l. slechts enkele kleine kale plekjes), kan de infectie vrij hardnekkig zijn. Alhoewel de mijt zich diep in de haarzakjes bevindt, is deze toch alleen met  wassingen te bestrijden.
Infectie's met gravende mijten moeten altijd worden vastgesteld door het nemen van huidafkrabsels: met een scherpe lepel of curet wordt de huid op verdachte plaatsen tot bloedens toe opengeschraapt. Het afschraapsel wordt vervolgens microscopisch onderzocht op de aanwezigheid van mijten of eieren daarvan.

Luizen
Luizen zijn, evenals vlooien, met het blote oog waarneembaar en bevinden zich veelal in de vacht. Bij twijfel of een "beestje" nu wel of geen luis is, kan microscopisch de diagnose worden gesteld. Ook luizen laten zich doorgaans goed met shampoo's of wassingen behandelen.

Teken
Er komen veel soorten teken in Europa voor.  De in Nederland meest voorkomende teek (Ixodes ricinus) veroorzaakt bij huisdieren eigenlijk vooral irritatie en jeuk. Bij de mens kan deze teek de ziekte van Lyme overbrengen. Deze ziekte wordt veroorzaakt door een bacterie (de Borrelia Burgdorferi). Aanvankelijk komen op de prikplaats rode vlekken,  die vaak jeuken. Later kan de bacterie ook op andere plaatsen in het lichaam reacties geven.
Een goede behandeling in het beginstadium met antibiotica kan zeer goede resultaten geven. Wanneer U bij U zelf een teek ontdekt, moet U die direct met een tekentang verwijderen. Indien er een lichte reactie zichtbaar wordt, moet U  de huisarts raadplegen. Bij een ernstige besmetting is het een zeer gevaarlijke ziekte (U kunt er zelfs, als er geen goede therapie ingesteld wordt, aan overlijden!).
De ziekte van Lyme is ook bij huisdieren bekend.
De ziekte verloopt in het algemeen veel milder dan bij de mens. Met een simpel bloedonderzoek is deze ziekte bij zowel mens als dier snel te herkennen.
De teken die in midden- en zuideuropa voorkomen (de Rhipicephalus Sanqui- neus en de Dermacentor Reticularis) kunnen vooral voor honden gevaarlijke ziektekiemen overdragen. De meest voorkomende ziekte op dit moment is de Babesiose (een eencellige parasiet die in de bloedbaan verspreid wordt en ernstige schade, soms zelfs de dood, kan geven). De meeste mensen kennen dit beeld onder de, verkeerde, naam "tekenziekte". De teek is niet de veroorzaker, maar is wel verantwoordelijk voor de overdracht. Tegen dit ziektebeeld kunt U uw huisdier (met name dus de hond!) laten enten.

Vliegenlarven
Dit is een ziektebeeld dat vooral in de zomer bij konijnen voorkomt,maar bij allerlei dieren kan in oude wonden en vieze vachten dit probleem zich voordoen. Geslachtsrijpe "stront"vliegen leggen in allerlei dierlijk afval, zoals dode dieren, of ontlasting hun eitjes. Vooral konijnen, die vaak wat plakpoep aan hun vacht hebben hangen, zijn bij strontvliegen populair. Wanneer de eitjes uitkomen, gaan de larven  op zoek naar eten. Ze graven zich een weg door de viezigheid en al spoedig zullen ze zich ook door de huid heen vreten. Omdat het konijn niet snel klachten vertoont, worden de larven vaak pas in een laat stadium door de eigenaar ontdekt.Vaak is er al een aanzienlijke schade rond de anus te zien,voordat een konijn bij ons wordt aangeboden. De larven zijn goed te bestrijden,  maar de al aanwezige schade bepaald of het slachtoffer nog te behandelen valt.

Wormen
Met het toenemen van het aantal huisdieren nemen de risico's van besmetting met inwendige parasieten (de zg endoparasieten) toe. Met name spoelwormen kunnen een risico zijn voor zowel uw huisdier, maar ook voor u zelf. De meest geziene klachten zijn: jeuk in het anale gebied zich uitend door "sleetje rijden", lichte maagdarmstoornissen (braken,diaree of beiden) en goed eten en toch niet dik worden. De diverse genoemde wormen komen zowel bij de kat als bij de hond voor. Echter, de wormen zijn wel diersoortspecifiek. Dat wil zeggen dat ze, of bij de hond, of bij de kat zullen voorkomen. Ook vogels, konijnen en andere dieren kunnen last hebben van endoparasieten. Bij een bezoek aan onze kliniek kunnen wij U dan ook diersoortspecifieke informatie geven.